Je hebt het vast wel eens gelezen als je een artikel leest over het pensioen in Nederland of over de pensioenfondsen. De dekkingsgraad van de pensioenfondsen. De dekkingsgraad is een percentage, die de financiële situatie van een pensioenfonds samenvat. Het is de indicatie of een pensioenfonds zijn pensioenen in het heden en in de toekomst kan uitbetalen. Het is een deelsom van alle bezittingen (uitgedrukt in geld) te delen door alle pensioenverplichtingen. Ook wel de pensioenen van alle deelnemers.
De dekkingsgraad wordt actueel vastgelegd en er wordt ook een beleidsdekkingsgraad vastgelegd. De actuele dekkingsgraad wordt maandelijks bijgehouden. Ook uitgedrukt in een percentage. De actuele dekkingsgraad kan erg schommelen en wordt veroorzaakt door de huidige financiële markten en rentes. Bij dalende rentes moet het pensioenfonds meer geld in kas hebben om alle pensioenen van de deelnemers nu en in de toekomst te kunnen betalen.
De beleidsdekkingsgraad is het gemiddelde over de laatste twaalf maanden. Schommelingen zijn hier minder snel te zien, omdat de maandelijkse schommelingen worden opgevangen door de toekomst (lagere rente zorgt voor een lagere actuele dekkingsgraad. Pensioenfondsen moeten meer geld in kas hebben wat weer zorgt voor een hogere actuele dekkingsgraad in de toekomst). De beleidsdekkingsgraad is leidend en op basis daarvan worden beslissingen genomen. Het beleidsdekkingsgraad moet voldoende zijn om niet tekorten uit te keren in de pensioenen. De indexatie van de beleidsdekkingsgraad wordt bepaald of het pensioen kan worden verhoogd of dat het pensioen moet worden verlaagd.
Vereiste dekkingsgraad pensioenfondsen
Als de beleidsdekkingsgraad te ver onder de strenge verplichtingen komt betekent het dat de pensioenfondsen niet alle deelnemers hun beloofde pensioen kan bieden. Een pensioenfonds heeft dan onvoldoende reserves in kas en moet daarop reageren. Een te lang reservetekort kan tot grote problemen leiden. Al met al is het ook zo dat een pensioenfonds zijn eigen financiële risico’s heeft. Hoe hoger het financiële risico, hoe hoger de (vereiste) dekkingsgraad moet zijn. Indien een pensioenfonds vijf jaar lang niet aan de vereiste dekkingsgraad kan voldoen, moet het gaan korten op de pensioenen. De korting hangt af van de dekkingsgraad op dat moment.
Als de dekkingsgraad 96% is en bij bijvoorbeeld de DNB is de vereiste dekkingsgraad 104,5%, dan moet er voor 8,5% gekort worden (104,5% minus 96%). De vereiste dekkingsgraad noemen ze ook wel het Minimaal Vereist Eigen Vermogen (MVEV). Bij de meeste pensioenfondsen ligt de MVEV op 105%. Je hebt ook de VEV. Of te wel het Vereist Eigen Vermogen en die grens verschilt per pensioenfonds. het VEV van de pensioenfondsen ligt tussen de 110% en 130%.
Naast de actuele dekkingsgraad en de beleidsdekkingsgraad is er ook de reële dekkingsgraad. De reële dekkingsgraad wordt berekend door de huidige markt, de prijzen en de rentes. Een reële dekkingsgraad van 100% geeft aan dat een pensioenfonds zijn pensioenen van de deelnemers nu en in de toekomst kunnen betalen. In 2018 was de gemiddelde reële dekkingsgraad 96,7%.
Voor een pensioenfonds is het uitgangspunt dat de dekkingsgraad boven de 100% moet zijn. Belangrijk om te weten dat als er een tekort dreigt en pensioenfondsen moeten beslissen om te gaan korten, dan wordt de korting over meerdere jaren uitgesmeerd. Afhankelijk van de beleidsdekkingsgraad kan dan weer bepaald worden of de korting kan stoppen.
